چسبندگی یا فیبروز ریه چیست + تشخیص و درمان
فیبروز ریه یا همان چسبندگی ریه به علت ضخیم شدن بافت‌های موجود در ریه ایجاد می‌شود. این بیماری باعث تنگی نفس و سرفه‌های خشک شده و خستگی‌های شدیدی را به همراه دارد. علت این بیماری اغلب ناشناخته است؛ ولی برخی از عوامل مانند جنسیت، سیگار کشیدن و برخی حرفه‌ها می‌توانند این بیماری را تشدید کنند.
فیبروز ریه چیست؟
بیماری فیبروز ریه که بیشتر افراد آن را با نام چسبندگی ریه معرفی می‌کنند در واقع نوعی زخم ریه است؛ اما این آسیب‌دیدگی به شدت می‌تواند عملکرد طبیعی ریه‌ها را دچار مشکل کند. هر چقدر که این بیماری وخیم‌تر باشد عمدتاً فرد بیشتر تنگی نفس خواهد داشت.
در حقیقت این بیماری کیسه‌های هوایی ریه را تنگ می‌کند و اجازه نمی‌دهد که اکسیژن به راحتی تبادل داشته باشد. لازم است بدانید که علت اصلی بیماری چسبندگی ریه دقیق مشخص نیست، به همین دلیل یک فوق تخصص ریه به این بیماری، فیبروز ریوی ایدیوپاتیک می‌گوید.
مهم‌ترین علائم فیبروز ریه برای تشخیص چیست؟
اگر چه علائم این بیماری به میزان آسیب‌دیدگی ریه بستگی دارد؛ اما معمولاً بیشتر افرادی که از بیماری فیبروز ریوی رنج می‌برند دچار علائمی از قبیل موارد ذیل هستند.
- تنگی نفس
- سرفه‌های مکرر و خشک
- کاهش ناگهانی وزن بدن
- دردهای نسبتاً شدید عضله‌ها و مفاصل
- تو رفتگی نوک انگشت‌های دست و پا به شکل چماغ
البته توجه داشته باشید که این علائم ذکر شده در بعضی بیماران به شدت بروز می‌دهد؛ اما برخی دیگر ممکن است در طول سال‌ها این علائم را نشان دهند.
درمان فیبروز ریوی چگونه است؟
فیبروز ریه معمولاً جزء بیماری‌هایی است که قابل اصلاح نمی‌باشد. بنابراین یک فوق تخصص ریه با تجویز داروها و روش‌هایی مانند اکسیژن درمانی سعی می‌کند علائم بیماری را کم کند. البته در بیمارانی که علائم شدیدی دارند و به سختی نفس می‌کشند، معمولاً داروهایی مانند:
- آنتی بیوتیک
- کورتیکواستروئید
را تجویز می‌کند. همچنین استفاده از ونتیلاتور که همان نفس مصنوعی است می‌تواند یک درمان مناسب باشد. اما عمدتاً متخصصان ریه برای بیمارانی که به شدت ریه آن‌ها ضخیم شده است، پیوند ریه را درمان قطعی این بیماری می‌دانند.
همچنین بخوانید: چند نکته طلایی درباره نگهداری دارو های یخچالی
علت بیماری فیبروز ریوی
در بیشتر مواقع علت‌های مختلفی می‌تواند این آسیب‌دیدگی ریه را تشدید کند. از جمله این عوامل عبارت‌اند از:
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی که زیاد بو دارند.
- برخی بیماری‌های زمینهای مانند رماتیسم قلبی، ذات الریه، لوپوس و بیماری بافت همبند مختلط
- پرتو درمانی
- استفاده از برخی داروهای خصوصاً داروهای شیمی درمانی
- قرار گرفتن در معرض آلاینده ها مانند ذرات فلزات سنگین، فیبرهای آزبستی و ذرات سلیس
- استفاده از داروهای قلبی مانند آمیودارون
- مصرف بعضی آنتی بیوتیک ها مانند اتامبوتول
- مصرف داروهای ضدالتهابی
- عوامل ارثی در چندین نسل
چه افرادی بیشتر به فیبروز ریوی مبتلا می‌شوند؟
غالباً افراد زیادی می‌توانند زمینه این بیماری را داشته باشند، البته مبتلا شدن به این بیماری به عواملی مختلفی بستگی دارد. مانند:
- سن: بیماری فیبروز ریه بیشتر در افراد پیر و میان‌سال دیده می‌شود؛ ولی کودکان و نوزادان می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند.
- جنسیت: آقایان زمینه مبتلا شدن به بیماری فیبروز ریوی را بیشتر از خانم‌ها دارند؛ چون مصرف دخانیات آن‌ها خصوصاً سیگار کشیدن آن‌ها بیشتر است.
- برخی حرفه‌ها: کسانی که در معدن، زمینهای کشاورزی و صنایع ساخت و ساز فعالیت دارند، همچنین کسانی که هر روز در معرض مواد آلاینده قرار دارند بیشتر از افراد دیگر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
نحوه تشخیص بیماری فیبروز ریوی
در ابتدا پزشک معالج که غالباً یک فوق تخصص ریه است با انجام استتوسکوپ تنفس، وضعیت بیمار مبتلا به فیبروز ریه را مورد بررسی قرار می‌دهد، سپس انجام چندین آزمایش را برای بیمار تجویز می‌کند. از قبیل:
- عکس رادیولوژی سینه: در این آزمایش اشعه ایکس بافت‌های آسیب دیده ریه را نشان می‌دهد.
- سی تی اسکن: این نوع آزمایش با دقت بیشتری محل ضخیم شده را در ریه نشان می‌دهد.
- اکوکاردیوگرام: این نوع آزمایش ویدئویی از عملکرد قلب را به تصویر می‌کشد، با انجام این روش مقدار فشار بخش‌هایی از قلب بررسی می‌شود.
- تست عملکرد ریه: در این روش فرد باید با استفاده از یک دستگاه مخصوص عمل دم و بازدم را بارها انجام دهد. پزشک با بررسی حجم ریه‌ها میزان آسیب‌دیدگی بافت‌های ریه را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
از دیگر آزمایش‌های مورد نیاز برای تشخیص فیبروز ریوی می‌توان به ریوی پالس اکسیمتر، تست ورزش، تست گاز خون شریانی، برونکوسکوپی و نمونه برداری اشاره داشت.
دسترسی به بهترین کلینیک های پزشکی و زیبایی با کمک مجموعه برند آنالیز به سادگی میسر خواهد بود
نظرات کاربران درباره چسبندگی یا فیبروز ریه چیست + تشخیص و درمان